Achtergrond van Cuba

Cuba is het eiland van de sigaar, de revolutie, het socialisme en van dans, muziek en carnaval.

Geschiedenis

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Al duizenden jaren voordat Columbus in 1492 voet aan Cubaans land zet, leven op het eiland inheemse volkeren, de Guanahatabey, Siboney en Tainos. Aan hun aanwezigheid herinneren nog de diverse grotschilderingen die op Cuba te vinden zijn. Vanaf 1510 begint de Spaanse kolonisatie van Cuba en het geweld van de kolonisten in combinatie met de ziekten die zij meebrengen zorgen ervoor dat van de oorspronkelijk circa honderdduizend Indianen slechts een paar duizend over zijn aan het eind van de 16de eeuw. Vanaf de 16de eeuw komt de slavenhandel vanuit Afrika naar het Caribisch gebied en Amerika op gang. Cuba gaat hierin een belangrijke rol vervullen vanwege de strategische ligging. Bovendien heeft het eiland na uitroeiing van de inheemse bevolking zelf ook een tekort aan arbeidskrachten op de plantages. Aan het begin van de 19de eeuw leven op het eiland zo’n 250000 Afrikaanse slaven. Zij werken in vreselijke omstandigheden op de suikerplantages, die Cuba tot de grootste suikerproducent van de 18de en 19de eeuw maken. In de 19e eeuw begint ontevredenheid te ontstaan onder grote delen van de Cubaanse bevolking. Een machtsstrijd tussen de Spaanse kolonisten en de creoolse bevolking, ontevredenheid met de Spaanse leiding en een groeiend Cubaans nationalisme leidt in 1868 tot de eerste Cubaanse onafhankelijkheidsoorlog, welke tien jaar zal duren. In 1878 volgt een vredesverdrag, maar pas in 1886 volgt de afschaffing van de slavernij. Ondertussen neemt de invloed van de VS op het eiland toe. In 1895 breekt opnieuw oorlog uit tussen de vrijheidsstrijders, onder leiding van José Marti en de militaire leiders Maceo en Gómez, en de gevestigde orde. Ditmaal slagen de revolutionairen er wel in de regering terug te dringen, maar alvorens ze de overwinning echt binnen kunnen halen grijpen de Verenigde Staten in. Zij verklaren de oorlog aan Spanje en hebben op Cuba weinig moeite om het Spaanse leger te verslaan, omdat de rebellen het meeste werk al voor hen gedaan hebben. In 1899 eist de VS de overwinning op, zonder daarbij enige erkenning te geven aan de vrijheidsstrijders. Marti en de zijnen krijgen wederom niet waarvoor ze gevochten hebben, namelijk de vrijheid van het Cubaanse volk. Drie jaar later mogen de Cubanen voor het eerst hun eigen regering kiezen, maar niet nadat in de grondwet is opgenomen dat Amerika op het eiland mag ingrijpen in geval van enige onrust en ook wordt Cuba voor wat betreft het buitenlands beleid sterk afhankelijk gemaakt van de VS. Ook eisen de VS een stuk land op voor de Guantanamo legerbasis. In de jaren die volgen is Cuba een soort staat van de VS en kan niets gedaan worden zonder toestemming van Amerika. Meerdere malen grijpen de VS in wanneer verzet tegen de regering in gang wordt gezet. Aan de andere kant wordt niet ingegrepen tegen wreedheden van regerings- en legerleiders tegen de Cubaanse bevolking. Cuba heeft het zwaar te verduren onder de leiding van dictators als Machado en met name tijdens het bewind van generaal Batista gaat het bergafwaarts met het land. Batista verwelkomt de Amerikanen op elke mogelijke wijze en Cuba groeit uit tot een land waar de maffia en gokbazen het voor het zeggen hebben. Rijke Amerikanen brengen hun vakanties in villa’s door, terwijl grote delen van de Cubaanse bevolking in armoede leven en werkloos thuis zitten. Onder deze omstandigheden groeit het verzet tegen de dictatuur van Batista. Voorop in deze strijd gaat Fidel Castro, maar de aanval op de Moncadakazerne op 26 juli 1953, die een doorbraak voor het verzet moet betekenen eindigt in een nederlaag en in gevangenschap voor Fidel Castro. Na amnestie van Batista komt Castro al in 1955 vrij en richt hij de Movimiente 26-7 op. Hij verlaat Cuba en vestigt zich in Mexico, waar hij Che Guevara ontmoet, met wie hij de verdere onafhankelijksstrijd van Cuba voorbereidt. Na aanvankelijk opnieuw een enorme nederlaag, lukt het Castro en Guevara en de rebellen uiteindelijk toch om in 1959 het leger te verslaan. De sociale en economische hervormingen onder Castro leiden tot het vertrek van vele leden van de Cubaanse elite- het zijn de rijken die het hardst getroffen worden door de hervormingen. De revolutie in Cuba baart zorgen in Amerika en deze zorgen veranderen in vijandigheid op het moment dat Cuba een overeenkomst sluit met de Sovjet-Unie. Cuba wordt meegetrokken in de Koude Oorlog. Wanneer voormalig grondbezitters en zakenlieden, gesteund door de VS een aanval op Castro en de zijnen inzetten, bereikt de relatie tussen Cuba en de VS een dieptepunt. De aanval mislukt jammerlijk, maar zorgt wel voor een versterkte band tussen Cuba en de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie plaatst raketten op Cuba om het eiland tegen verdere aanvallen te beschermen en deze actie leidt tot een escalatie in het conflict tussen de VS en de Sovjet-Unie. Na aanvankelijke dreiging met een kernoorlog komen Kennedy en Chroesjtsjov uiteindelijk toch tot een compromis en wordt een kernoorlog voorkomen. De band tussen Cuba en de VS is echter wel volledig verbroken en nog altijd is sprake van een zeer moeizame relatie tussen beide naties. Cuba zelf heeft sinds het bewind van Castro een communistische regering die altijd heeft gestreefd naar een socialistische samenleving. Openlijk verzet tegen deze richting is jarenlang niet getolereerd en veel tegenstanders van het bewind zijn in de gevangenis beland of het land uitgezet. Een zeer groot aantal Cubanen heeft het land op eigen initiatief verlaten, met name na de bezetting van de Peruaanse ambassade in 1980 en in 1984 hebben duizenden Cubanen de oversteek naar Amerika gemaakt. Pas na de val van het communisme in Oost-Europa, wanneer Cuba zijn grootste bondgenoot verliest, en het land in een economische crisis geraakt, ziet Castro in dat hervormingen noodzakelijk zijn. Het is echter zijn broer Raúl Castro, die in 2008 Fidel opvolgt, die de grootste stappen in de hervorming neemt. Het is echter maar de vraag of de huidige pogingen de economie en de samenleving te hervormen het land kunnen doen floreren, zonder dat ook politieke hervormingen plaatsvinden. Goede banden met linkse regeringen in Zuid-Amerika verschaffen Cuba inmiddels nieuwe mogelijkheden.

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Ligging

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Cuba is het grootste eiland van het Caribisch gebied. In totaal telt het land meer dan 4000 eilanden; Cuba zelf vormt het hoofdeiland.

Bevolking

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Cuba telt iets meer dan 11 miljoen inwoners, waarvan de meerderheid het katholieke geloof aanhangt. Spaans is de officiële taal.

Landschap

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Cuba is een overwegend vlak tot glooiend eiland met alleen in het zuidoosten het Sierra Maestra gebergte. Mangrovebossen, plantages, parelwitte stranden en weelderige begroeiing zorgen voor een afwisselend landschap. Op het eiland groeien meer dan 8000 verschillende planten- en bomensoorten. De florawereld van Cuba is uniek en meer dan het verkennen waard.

Architectuur

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Cuba kent prachtige steden die vooral bijzonder aantrekkelijk zijn door de koloniale architectuur. Hoogtepunten zijn Havana, Cienfuegos, Trinidad en Santiago de Cuba.

Meer reisinformatie

Meer informatie over uw reis naar Cuba: